Η Ανδανία είναι αγροτικός πεδινός οικισμός πλούσιας ιστορικής σημασίας για την ευρύτερη περιοχή, καθώς αποτέλεσε την πρώτη πρωτεύουσα των Μεσσηνίων, ιδρυθείσα από το μυθικό βασιλιά Πολυκάονα Κατά την κάθοδο των Δωριέων στην Πελοπόννησο περί τον 12ο αιώνα π.Χ. η περιοχή της Ανδανίας συνέχιζε να αποτελεί το επίκεντρο της Μεσσηνίας και επιλέγεται από τον Ηρακλειδή βασιλιά Κρεσφόντη ως έδρα των ανακτόρων του. Μέχρι το Β’ Μεσσηνιακό Πόλεμο (685 – 668 π.Χ), η πόλη ακμάζει και έχει μεγάλη θρησκευτική σημασία αφού εκεί τελούντο τα Ανδανιακά Μυστήρια, τα οποία ο Παυσανίας θεωρούσε δεύτερα σε σειρά σεμνότητας μετά τα Ελευσίνια.
Αποτέλεσε ακόμη, την γενέτειρα του θρυλικού Αριστομένη, του δεύτερου πιο σπουδαίου ήρωα της αρχαιότητας μετά τον Αχιλλέα, σύμφωνα με το Σαράντο Καργάκο. Ο Αριστομένης ηγήθηκε της εξέγερσης εναντίον των Σπαρτιατών και οργάνωσε πρωτοφανείς για την εποχή καταδρομικές επιθέσεις στη Λακεδαίμονα. Όταν όμως ο πόλεμος πήρε αρνητική τροπή για τους Μεσσηνίους, ο Αριστομένης αποφάσισε να εγκαταλείψει τη φυσικώς ανοχύρωτη θέση της Ανδανίας και κλείστηκε στο κάστρο της Είρας, πάνω από το σημερινό Κακαλέτρι. Έπειτα από 11 χρόνια πολιορκίας το κάστρο αλώθηκε και κυριεύτηκε η Μεσσηνία, η οποία παρέμεινε υποδουλωμένη στους Σπαρτιάτες μέχρι τη μάχη των Λεύκτρων το 371 π.Χ., ενώ στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. ο Παυσανίας συναντά μόνο ερείπια της πόλης.
