Κατά την πρώτη συστηματική ανασκαφή του ναού, το 1812, από ομάδα ξένων επιστημόνων, οι πλάκες της ζωφόρου ανακαλύφθηκαν κάτω από πεσμένα αρχιτεκτονικά μέλη. Κατά την ίδια έρευνα ανευρέθη και το παλαιότερο στην ιστορία της ελληνικής αρχιτεκτονικής κορινθιακό κιονόκρανο.
Το 1982 το Υπουργείο Πολιτισμού σύστησε επιτροπή η οποία ανέλαβε την αποκατάσταση του μνημείου. Το σαθρό έδαφος στο οποίο είναι χτισμένος, οι ψυχρές κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή και το ασβεστολιθικό υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος, επέβαλαν τη μόνιμη κάλυψη του ναού με στέγαστρο από το 1987, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται το εξαιρετικά δύσκολο έργο αναστήλωσης και αποκατάστασης του μνημείου.
